Retraite met de Contemplatieve Oefeningen
Wie
De retraites zijn voor iedereen die verlangt naar:
- stilte en eenvoud in het gebed;
- een directe relatie met God;
- een stille manier van bidden in een wereld vol drukte en afleiding;
- een richtingwijzer als het op de geestelijke weg droog en donker is;
- christelijke meditatie met Jezus Christus als gids;
- een manier van bidden die ook grondhouding kan zijn in het leven van alle dag.
Enige ervaring met mediteren of bekendheid met de stilte kan een voordeel zijn, maar is niet noodzakelijk. Informeer gerust.
Waar
Contemplatief gebed is geworteld in de monastieke traditie. We kiezen voor locaties met een biddende gemeenschap. Door de broeders en zusters worden we meegedragen en zijn dagelijks uitgenodigd om deel te nemen aan enkele vieringen.
Wat
Franz Jalics heeft deze retraite beschreven in zijn boek: ‘Contemplatieve oefeningen. Een inleiding in de contemplatieve levenshouding en in het Jezusgebed’.
Kenmerken van de retraites:
- doorlopende stilte
- tijd om in de natuur te zijn
- gezamenlijke meditatie
- dagelijkse inleiding en handreiking
- persoonlijke begeleiding
- eenvoudige lichaamsoefeningen die het aandachtig waarnemen ondersteunen
Uit de vele concrete gesprekken in dit boek blijkt dat vandaag de dag veel mensen zich willen toeleggen op de contemplatie.
Franz hecht grote waarde aan de beslissing, aan de materiele, lichamelijke voorwaarden en de omgeving, maar dit dient enkel om zich beter voor te bereiden op de ontmoeting met de Levende God.
Tijdens de korte of lange retraite wordt onze meditatie uitgezuiverd en laten wij ons volstromen met de aanwezigheid en de genade van de Liefdevolle God.
Deze retraite is een uitnodiging voor mensen die beslist en met vertrouwen een stap vooruit willen zetten in de geestelijke weg van het beschouwend gebed.
Tijdens deze retraite maak je kennis met de contemplatieve houding en het stille gebed met de naam Jezus.
Het contemplatieve gebed is geen techniek. Het gaat het er niet om dat je iets onder de knie krijgt of dat je iets bereikt. De houding waarmee je aanwezig bent, staat centraal. Door te oefenen maak je je klaar voor de ontmoeting met je diepste zelf en met de aanwezigheid van God of het goddelijke.
Het gaat daarbij om je aandacht te richten en om je open te stellen voor wat er is en waarnemen speelt daarbij een belangrijke rol. Je neemt waar wat er is en hoe het er is en dat is genoeg.
De ‘contemplatieve oefeningen’ voeren je stapsgewijs via de waarneming van de natuur, van je adem en je lichaam, naar de eenvoud van het Jezusgebed.
Het is een weg waarbij je in eerste instantie zelf actief bent en inoefent, maar steeds meer jezelf toevertrouwt en openstelt. Het is een weg van ‘moeten’ naar ‘zijn’.
Stilte helpt om je aandacht te richten en vast te houden. Daarom word je tijdens de retraite uitgenodigd zo min mogelijk afleiding te zoeken: geen boeken lezen, geen krant, geen telefoon, en de maaltijden in stilte.
Handreikingen helpen om de aandacht stap voor stap te verankeren. Toespraken (Ansprache) nodigen uit om ons op deze weg te laten leiden door Jezus Christus en de woorden te ontvangen die ons raken en aanspreken.
Kom nu eens zélf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn met de Vader, en rust daar wat uit.
(Markus 6, 31)
Dagelijks heb je een individueel begeleidingsgesprek om je te ondersteunen gericht en open in de waarneming te blijven en daarbij gebruik te maken van wat je krijgt aangereikt.
Steeds vernieuwen wij onze intentie om onze tijd van gebed aan God te schenken. Wij mogen ons voegen in het bidden van Jezus met het Onze Vader. Dit gebed herinnert ons elke dag: Kies ik voor ikkigheid of verlang ik mij te richten op God. Het verlangen om dit te verlangen zet ons al op weg.
- ‘Uw naam worde geheiligd’: zo oefenen wij een houding van eerbied, waardering en aanbidding.
- ‘Uw rijk kome’: zo oefenen wij een houding van overgave.
- ‘Uw wil geschiede’: zo oefenen wij een houding van dienstbaarheid.
Contemplatie als gebedshouding wordt levenshouding als je dezelfde gerichtheid en dezelfde openheid die je oefent inzet in het leven van alle dag om je te verbinden met de schepping, met de ander en met jezelf. Je intentie is dan al genoeg/ voldoende, want je mag steeds opnieuw beginnen.
